Ayvalık ve Sevinç Teyze | Gezi Notlarım

 Sanmam, dördü geçmez ilk görüşte benim gönlüme giren insanların sayıları...
Ayvalığ'a ablamın yanına tatile gitmiştim. Pekte güzeldi... Nasip olursa size Ayvalığ'ı da yazarım bir gün; sokaklarını, denizlerini... İlk Sevinç teyzeyi anlatmak istiyorum size. Bir insan şimdiye dek görmediği birini bu kadar kısa bir sürede sevebilir mi, yeğnimin deyimiyle ''kocaman.'' Evet, karşıdaki kişi insan gönlünü fetheden usta biriyse oluyormuş.
Toplandılar bir iki komşu hadi  ''Sevinç teyzeye gidelim'' dediler. Kimdir bu Sevinç Teyze diye sordum, mahallenin tüm çocuklarına Kur'an öğreten bir büyüğümüz deyip götürdüler beni onun çiçekler açmış evinin önüne. Hayır! hayır bahçeli değildi evi. Mürdüm rengiyle boyanmış evi beton yığınları arasındaydı herkesinki gibi. Fark şu ki, bir onun evinin önünde çiçek açmıştı betonların arasında. ..
İçeriye girdik kendimizi direk salonun ortasında bulduk küçücük evinde. Tek başına yaşıyor bu evde. Sıcaktan kavrulan Ayvalık onun evine hiç uğramamıştı. Halbuki klima, aspiratör falanda  ortalıkta görünmüyordu. Eşyaları da evi kadar küçük, eski ve bir o kadar dikkatli kullanılmış. Duvara dayalı şeker pembesi aynalık kim bilir kaç yaşındaydı. Sevinç teyzenin yüzüne baktım, minyom tipli yüz yapısından parlayan nur onun, gülücükleriyle çiçek açıyordu. Kısa ve hoş bir tanışmadan sonra bize Türk kahvesi yapmak için yerinden kalktı. Biraz panik atak vardı sanırım. Yaşına rağmen hop diye yerinden fırlar, her şeyi yerli yerine koymaya özen gösteren biriydi. Kahveyi yaparken de şeker yerine tuz koymuş  :)) Çok sevimli... o arada mahallede top oynamaktan susamış çocuklar  evlerine gitmek yerine Sevinç Teyzelerine gelmişlerdi. Fırlayıp mutfağa gitti su getirmek için. Panik atak olduğuna da o an da karar vermiştim zaten.
Otuz dakikayı geçmeyen bir muhabbetimizden sonra biz evimize gittik. Ve ne öncesinde nede sonrasında Sevinç Teyzeyi hiç görmedim. Ama ilk görüşte kalbimde yer edinenler arasında yerini aldı...







Yorumlar

  1. çok samimi bir yazı, yüreğinize sağlık, takipteyim, sizi de beim bloguma beklerim, sevgiler :)

    YanıtlaSil
  2. Memleketimin güzel insanları...Hemen canlandı gözümde nur yüzlü, şen bir teyze..Ne güzel anlatmışsınız..

    YanıtlaSil
  3. bazen kısa süreler yetiyor yakın hissetmeye :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet öyle.. ve ne güzeldir ki bir ömür unutulmuyor

      Sil
  4. Okurken benim içimi huzur kapladı Sevinç Teyze'yi merak ettim :) Ayvalığ'a yolum hiç düşmedi kim giderse gitsin çok sevdiğini söylüyor inşallah birgün benim de yolum düşer <3

    YanıtlaSil
  5. Ne güzel bir anlatım ... Ne mutlu size ve Sevinç teyzeye ...

    YanıtlaSil
  6. ne tatlııı yaaaa :) ayvalık da ne güzel yer yaaa.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oooo gittin demek :))

      Sil
    2. eee tabisiii izmirliyim yaaa, gittim tabiiiisiii :))))

      Sil
    3. Yaa ne güzel, bak şimdi bir yandan izmir diğer yandan ayvalık :)

      Sil
  7. Ayy yaa çok merak ettim küçük eşyalı, sıcak evi... Ayvalık'a gitmeyi çok istiyorum, inş nasip olur :)) Kalemine sağlık Elif Deniz!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmenize sevindim teşekkür ederim, inş. gidersiniz :)

      Sil
  8. Merhaba,

    Öyle insanların karşınıza daha çok çıkmasını diliyorum :)

    Renkli günler!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim :)

      Sil
  9. Eskilerde mahallenin böyle bir teyzesi/ninesi olurmuş mutlaka. Zamanla herkes kabuğuna çekilip, soğuyunca ilişkiler "Eski insanlar kalmadı." deyip sıyrılıyoruz işin içinden.
    Merhaba

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba, bu da bizim neslimizin kaderi ne yapalım :)

      Sil
  10. heeey görmedin mi ki blogumda yaaa, sağ üstte var baksanaaa, tıkla ordan ki iştee, veya gugıla yaz deep tone diye her yerde var kii, d&r, idefiks, babil, kitap yurdu felan, hatta bak kitap yurdunda ilk kitabın iç sayfaları bile var kii, yayınevleri de ordaki işteeee :) yakınlarda da "ayraç" dergisinde kitabımın eleştirisi çıktı kiiii :)

    YanıtlaSil
  11. Ben de birini ilk görüşte sevdim sevdim. Yoksa hep bir şeyler eksik kalıyor.

    Yine de bir insanı ne göklere çıkaracaksın, ne de yerden yere vuracaksın. Gün gelip her şey tersine de dönebiliyor.

    YanıtlaSil
  12. Evet tam olarak bu. Hoşgelmişsiniz :)

    YanıtlaSil
  13. güzel yerlerin güzelde insanları oluyor havasından herhalde:)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

AUZEF Mİ? AÖF Mİ?

Yazımı Kışa Çevirdin (Leyla'm)

Sinead O'Connor