Bu yazıyı yazarken fonda bu türkü var! İki çocuğuyla bir başına bırakmıştır hayat arkadaşı... acısı büyük. Alır sazını ellerine bu türküyle içini döker. ''Nereye baksam sen ordasın'' der. Bir zaman sonra İzzet Altınmeşe alır mikrofonu eline, '' söz ve müziği benim olan bir eseri sizinle paylaşmak istiyorum'' der. O günden sonra acısı ikiye katlanmıştır Neşet Ertaş 'ın. Hayat arkadaşının acısı yetmezmiş gibi, onun için yazdığı eserin kendisine ait olduğunu kanıtlamak için de mahkemelerde dolaşmıştır. Nafile! Acısı yeterince büyüktür üstadın ve daha fazla uğraşamadı mahkemelerde. İzzet Altınmeşe , bir sürü sahte belgeyle eserin telif hakkını alır mahkemeyle. Sonrasında türküyü dinleyen herkes kararını verir ki bu eser bozkırın tezenesi kokmakta; İzzet Altınmeşe 'nin böyle bir türküyü yazamayacağını bilir. Ve eser herkes tarafından Neşet Ertaş 'ın olarak kabul edilir. Hak yerini bulmuştur...
Yorumlar
Yorum Gönder